Nevzat
Güneyer: Eski Karşıyakalılar dışında soyadı
pek bilinmezdi. Eski Kitapçı Nevzat yada kısaca Nevzat
diye bilinirdi İzmir'in ilk sahaflarından Eski
Kitapçı Nevzat.
İzmir Karşıyaka'da Banka Sokağı'ndaki
Eski Kitapçı dükkânıyla her çocuğun hatta belki
anne ve babasının kışın ders kitaplarını,
yazın ise Tommiks Teksas almak için
ziyaret ettiği kutsal mekânın sahibi,
Karşıyaka'nın unutulmaz şahsiyetlerindendi.
Büyükçe dükkânında her kitabı bulmak
mümkündü. Aslında "bulmak ne mümkündü" dense daha
doğru olurdu zira Kitaplar
o kadar fazlaydı
ki bunlar üst üste dururdu, koridorlar labirentler
oluştururdu. Alttakilere ulaşmak mümkün
olmadığından üsttekilerle yetinirdik. Bazen
kurnazca bir el çabukluğu ile alttan çekmeye
cesaret ettiğimizde, kapının girişinde eskimiş
kitapları israil tutkalı (İzmir'de beyaz
tutkala böyle denir) ile yapıştırmakla meşgul olan
Eski kitapçı Nevzat'ın hala kulaklarımdan gitmeyen
sesi
çınlardı: "Alttan
çekmeyin". Ara ara bu kitaplar devrilir
alttakiler üste çıkardı böyle bir fırsatı
yakalamak için sık sık ziyaret etmek gerekirdi. Eski kitapçı
Nevzat'ın dükkânını. Çocuk aklımla Eski kitapçı
Nevzat'ın dükkânında dünyadaki her kitabın bulunduğunu ancak bunun asla
bulunamayacak bir yerde gizli olduğuna inanırdım.
Eski
Kitapçı
Nevzat'ın dükkânı benim için bir ibadethane
gibiydi, sayısız kitapla doluydu, üstelik o
yıllarda yenisini bile bulamadığımız yabancı dildeki
kitaplar da bulunurdu dükkanında. Tek kural
işlerdi alttan çekmemek. Ancak Rahmetli benim
kitaplara olan merakımı bildiğinden
olsa gerek benim alttan çekmeme göz yumar ses
çıkartmazdı.
Bir
gün biz sarsıldık Eski Kitapçı Nevzat'ın vakitsiz
ölüm haberini aldığımızda. Bizim için
çocukluğumuzda okuduğumuz çizgi
romanların kahramanları ile özdeş,
bize okuma zevkini tattıran Eski Kitapçı Nevzat
artık yoktu. 2-3 gün önce Tekel sokağındaki
dükkânında ziyaret etmiş, kitaplar
almış, muhabbet etmiştim. 1990 Aralığıydı ölüm
haberini aldığımda. Bir akrabamı
kaybetmişçesine ağladığım tek
insandır Eski Kitapçı Nevzat. Mekânı Cennet olsun.